Tarihten Sayfalar: TUF 4: Geri dönenler!

Aslında sezonun orjinal ismi "TUF 4: The Comeback"... yani "geri dönüş"... Benim tercümem biraz daha böyle Stephen King tadında oldu ama napalım yazıyı yazan Kaan bir başlık koymamış... Evet, teşekkürlerle, Kansporu için bu anısını bizlerle paylaşan: Kaan Kazgan

Sene 2006... The Ultimate Fighter'ın 4. sezonu alışık olduğumuz TUF sezonlarının dışında yeni bir konseptle karşımıza çıkmıştı... Bu sefer yeni adamlar değil de, UFC'de dövüşmüş ancak kariyeri kötü gitmiş UFC dövüşçüleri vardı evde. Örneğin (en son geçen hafta Dan Hardy'i darmadağan eden) Chris Lytle, TUF4 için eve girdiğinde UFC rekoru 4 yenilgi ve 2 galibiyetten ibaretti...
Yine alışılmışın dışında olarak bu sezonda 2 takımın da ayrı hocaları yoktu. Onun yerine iki takımı da çalıştıran ortak hocalar vardı. Bunlar; Randy Couture, Georges St. Pierre ve Mark Della Grotte.

Takımlar:

Team Mojo	Team No Love
Shonie Carter	Rich Clementi
Matt Serra	Mikey Burnett
Chris Lytle	Jeremy Jackson
Din Thomas	Pete Spratt
Patrick Cote	Charles McCarthy
Pete Sell	Gideon Ray
Edwin DeWees	Jorge Rivera
Scott Smith	Travis Lutter

TUF4 tam kadro

Evde takımların antrenörleri olmadığından dolayı Matt Serra kendini takımın antrenörü ilan etmiş ve takımındaki herkesin köşesinde çıkıp maç stratejilerini verir duruma gelmişti.

TUF4 evinde sezon boyunca yaşanan en ilginç olayların başında yarışmacıların o efsanevi "Royce Gracie vs Matt Hughes" maçını canlı izlemeleri geliyordu. Evdeki kimse Hughes'un kazanmasına bir ihtimal vermiyor ve sonuç herkes için büyük bir sürpriz oluyordu. Özellikle de Matt Serra için. Gracie eğitimli olan Serra, maçtan sonra sinirlenip evdeki bjj hocası Marc Laimon ile baya bir tartışmaya girmişti.

Gelelim evin aykırı adamına; Shonie Carter. Evdeki bütün düzeni değiştirmeye çalışan, evin içinde bile sıradışı takım elbiseler giyen, Swarovski taşlı bastonunu yanından eksik etmeyen,UFC şapkalarını taşlarla yeniden şekillendiren, odasını ve hatta UFC logolarını sprey boyayla boyayan, evin havuzuna sürekli boş pet şişeler atan ve hatta sonra o şişeleri poşetin içine koyup deniz yatağı olarak kullanan, geceleri sarhoş olup uyumayan ve uyutmayan, sinirlenip kendi takımıyla değil de diğer takımla antrenman yapan Shonie Carter gerçekten sezona damgasını vurdu diyebiliriz.

Sezonun diğer bir akılda kalan olayı ise UFC'ye gelmeden önce Nick Diaz'ı flaş bir şekilde nakavt eden Jeremy Jackson'ın bir gece evin duvarından kaçıp bir işini halledip sabah tekrardan eve geldiğini duyan Dana White'ın tereddütsüz Jackson'u evden atmasıydı.(Nick Diaz vs. Jeremy Jackson maçını izlemek için: http://www.dailymotion.com/video/x21je5_ua-4-king-of-the-mountain-final-nic_sport )

Eve gelen yardımcı antrenörler yüzünden evde çıkan olaylar da enteresandı: Mesela Matt Hughes eve ziyaretçi hoca olarak geldiğinde, GSP Hughes'la maçı olduğu için hughes gidene kadar evdeki antrenörlük görevini bırakmıştı. Onun dışında eve ziyaretçi antrenör olarak gelen o zamanın UFC middleweight (ortasiklet) şampiyonu Rich Franklin için evdeki bütün middleweight dövüşçüleri "o bizi çalıştırmaya değil burdan çıkacak middleweight'leri görmek için casusluk yapmaya geldi" tarzındaki düşünceleriyle Franklin'i hiç sevmeyip onun verdiği bilgilerle bol bol dalga geçmişlerdi.

Tabi bir de Charles McCarthy'nin depresif hallerinden dolayı ona diğer dövüşçüler tarafından takılan "Captain Miserable" lakabı var akıllarda kalan. Türkçesi "Kaptan Sefil"... Buzdolabına asılan Captain Miserable fotoğrafları ve pelerinle birlikte Captain Miserable taklitleri baya eğlenceliydi : )

Son olarak da bu sezonun en sevdiğim özelliği, herkesin bundan sonraki UFC kariyeri için elinden gelenin en iyisini yapmak zorunda olduğu, ve aksi takdirde bir daha UFC'de dövüşemeyeceği için varını yolunu ortaya sermesiydi... Sezonu izlerken sürekli aklımdan keşke böyle bir "comeback" sezonunu tekrardan yapılsa diye geçirip durdum, ve yapılacak olsa kimlerin dövüşeceğini hayal ettim...


İZLE!: 
TUF4 tüm sezonu izlemek isteyenler için: http://www.mmavideos.pl/tuf/the-ultimate-fighter-sezon-4-online